26ο Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού Κύπρου: Οι παραστάσεις που εγκαινιάζουν το φεστιβάλ!

Δημοσιεύτηκε στις 29 Μαΐου 2025

Το 26ο Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού Κύπρου επιστρέφει με ένα πολυδιάστατο διεθνές πρόγραμμα, φιλοξενώντας παραστάσεις από επτά χώρες. Από τις 4 έως τις 22 Ιουνίου, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει συνολικά δέκα παραστάσεις, εννέα στο Θέατρο Ριάλτο στη Λεμεσό και μία στο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας.

Όλες οι παραστάσεις θα ξεκινούν στις 20:30.

Το φετινό πρόγραμμα ανοίγει με τρεις εντυπωσιακές παραγωγές από τη Γαλλία και τον Λίβανο, προσφέροντας στο κοινό μια πρώτη γεύση της σύγχρονης χορευτικής δημιουργίας από τη Μεσόγειο και την Ευρώπη.

Συγκεκριμένα, οι παραστάσεις που εγκαινιάζουν το φεστιβάλ είναι:

VÉNUS ANATOMIQUE 55’, 14+ // SARAH BALTZINGER // Γαλλία | France

Σύλληψη, Καλλιτεχνική Διεύθυνση, Χορογραφία: Sarah Baltzinger
Συνδημιουργία & Βοηθός Χορογράφου: Isaiah Wilson
Συνδημιουργία & Ερμηνεία: Chiara Corbetta, Shana Kalis, Marie Lévénez, Clara-Lou Munié, Océane Robin
Σύνθεση Ήχου: Guillaume Julien
Δραματουργία: Amandine Truffy, Isaiah Wilson, Sarah Baltzinger
Έρευνα: Alexandra Joly, Sarah Baltzinger
Σχεδιασμός Σκηνικών: Manon Terranova
Κηροπλαστικές κατασκευές: Manuela Benaim
Διεύθυνση Προβών: Brian CA
Σχεδιασμός Φωτισμού & Υπεύθυνος Σκηνής: Thibault Dubourg

Συμπαραγωγή: GRAND THÉÂTRE, Les Théâtres de la Ville de Luxembourg, Arsenal / Cité Musicale-Metz, TROIS C-L, Maison pour la Danse, Festival Faits d’Hiver (Micadanses) – Paris

Στο χορογραφικό της έργο, η Sarah Baltzinger εξερευνά τις δυνατότητες γύρω από το σώμα που κινείται σαν μαριονέτα. Χρησιμοποιεί το σώμα, σε συνδυασμό με

διάφορα υλικά, ως ένα σύνθετο εργαλείο δυνατοτήτων που στοχεύει στη μεταμόρφωση της φυσικής προσέγγισης στην κίνηση, δημιουργώντας παράξενους κόσμους που κινούνται ανάμεσα σε παράλογη θεατρικότητα και έντονη σωματικότητα. Αυτοδίδακτη καλλιτέχνις, η Sarah Baltzinger ξεκίνησε να ασχολείται με τον σύγχρονο χορό στην ηλικία των 18. Σπούδασε παραστατικές τέχνες, ιστορία της τέχνης και πολιτιστική διαχείριση στη Γαλλία. Ξεκίνησε την καριέρα της ως επαγγελματίας χορεύτρια και συνεργάστηκε με διάφορους χορογράφους και καλλιτέχνες στην Ευρώπη. Το 2016, ξεκίνησε να χορογραφεί τα δικά της κομμάτια, καταγράφοντας πληθώρα έργων στο ενεργητικό της, όπως: What does not belong to us (2018), Don’t you see it coming (2021 – επίσημη επιλογή Petites Scènes Ouvertes), και Rouge est une couleur froide (2021). Το 2023 δημιούργησε το έργο Vénus Anatomique, προσκαλώντας πέντε γυναίκες στη σκηνή να θέσουν υπό αμφισβήτηση τις αναπαραστάσεις του γυναικείου σώματος. Το 2022, μαζί με τον Isaiah Wilson, ξεκίνησαν να συνσκηνοθετούν διάφορα έργα, περιλαμβανομένου του ντουέτου Megastructure, το οποίο απέσπασε πολλά βραβεία στο RIDCC 2023, μεταξύ των οποίων το XL Production Award, που οδήγησε σε μια νέα δημιουργία για το Scapino Ballet Rotterdam το 2025 (GOATS). Επιπλέον, έλαβαν τέσσερα βραβεία (Nederlands Dans Theater, Skånes Dansteater, Sally Dansgezelschap Maastricht, MAAS Theater En Dans), και ως επιλεγμένοι καλλιτέχνες του Aerowaves Twenty24, θα συμμετάσχουν στο φεστιβάλ Spring Forward.

Με πηγή έμπνευσης τα συναρπαστικά κέρινα ομοιώματα που δημιούργησε ο κηροπλάστης Clemente Susini στα τέλη του 18ου αιώνα, το έργο Vénus Anatomique τοποθετείται ανάμεσα στο μακάβριο και στην “ενόρμηση της ζωής”. Το έργο δημιουργεί έναν φανταστικό κόσμο που διερευνά την παράξενη, ερωτική και βιβλική φύση αυτών των τεχνητών σωμάτων, τα οποία είχαν σχεδιαστεί αρχικά με στόχο να διδάξουν την ανατομία. Το έργο αποτελεί συνέχεια μιας χορογραφικής έρευνας γύρω από την τέχνη της μαριονέτας και των μηχανικών κινήσεων, αποκαλύπτοντας το σώμα με τρόπο κατακερματισμένο. Η σωματική ένταση, σε αντιπαραβολή με την ακινησία, καθοδηγούν τη χορογραφία. Το Vénus Anatomique παρουσιάζει μια συλλογή από γυναικεία σώματα που μεταβάλλονται απότομα και βυθίζονται ξαφνικά σε κατάσταση επιβίωσης. Τα σώματα αυτά κινούνται μεταξύ της ανθρώπινης φύσης και των αντικειμενοποιημένων αναπαραστάσεων. Αυτή η δυαδικότητα συναντά το ένστικτο του σώματος για επαναδιεκδίκηση του εαυτού. Η χορογράφος προσφέρει μια κριτική προσέγγιση στην αναρχία ενός κόσμου παγιδευμένου στην εμμονή του με τα τεχνητά ομοιώματα και τη σεξουαλικοποίηση της γυναικείας μορφής, μετατρέποντας τη θηλυκότητα σε προσποίηση που επιτελείται μέσα από έναν παράλογο και παραμορφωμένο φακό.

6/6 The Love Behind My Eyes 55’, 14+ // ALI CHAHROUR // Λίβανος | Lebanon

Σκηνοθεσία, Χορογραφία: Ali Chahrour
Περφόρμερ: Leila Chahrour, Chadi Aoun, Ali Chahrour
Μουσική: Abed Kobeissy
Σχεδιασμός Φωτισμού, Σκηνικά, & Τεχνική Διεύθυνση: Guillaume Tesson
Διεύθυνση Παραγωγής: Christel Salem
Τυπογραφία: Ali Assi
Υπεύθυνος Επικοινωνίας: Chadi Aoun
Κείμενα: Isabelle Aoun

Παραγωγή: Ali Chahrour
Συμπαραγωγή: Kunstfest Weimar, Culture Resource, Les Rencontres à l’échelle Festival - Marseille, Hammana Artist House, Houna Center, Art Jameel

Το έργο The Love Behind My Eyes διερευνά τη σταδιακή εξασθένηση της αγάπης: ένα βίαιο τέλος σε μια απαγορευμένη ιστορία όπου οι εραστές πεθαίνουν με τα μάτια ορθάνοιχτα, κοιτάζοντας το φονικό βλέμμα του ανθρώπου που κάποτε υπήρξε ο λόγος ύπαρξής τους. Η παράσταση αποτελεί μέρος μιας νέας τριλογίας με τίτλο Love και καταπιάνεται με τους διάφορους μύθους γύρω από την αγάπη και το πάθος, βασισμένους στην αραβική κληρονομιά. Αντλεί έμπνευση από ιστορίες, θρύλους και την ερωτική ποίηση (ghazal) της αραβικής παράδοσης και στη σχέση τους με την έννοια της αγάπης και τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους αυτή εκφράζεται στις σύγχρονες κοινωνίες.

Η παράσταση εστιάζει επίσης στην ερωτική ποίηση — μια μορφή τέχνης που τραγουδιέται σε έντονα μουσικό στίχο με σκοπό τη μετάδοση ισχυρών συναισθημάτων. Η ερωτική ποίηση, που εκφέρεται πάντα σε πρώτο πρόσωπο, αποτελεί μόνο ένα είδος της αραβικής ποίησης, μάλλον εκείνο που αντανακλά περισσότερο την ικανότητά της να προκαλεί συγκίνηση. Εδώ, εκφράζει την αγάπη σε όλες της τις εκφάνσεις, καθώς και τα συναισθήματα των εραστών. Καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης, παρακολουθούμε πώς αυτά τα σύνθετα συναισθήματα αντανακλώνται στην ψυχή και στο σώμα, και πώς αυτά με τη σειρά τους επηρεάζουν την παρουσία και την κίνηση του σώματος. Ολόκληρη η κοινωνία και τα στερεότυπά της είναι συνυφασμένα με τις απαγορευμένες ερωτικές ιστορίες στις οποίες κάνει λόγο η παράσταση, πολλές εκ των οποίων ανείπωτες, όπως αυτή του Bin Daoud και του εραστή του Bin Jamea, οι οποίοι έζησαν σε ένα αυστηρό κοινωνικοθρησκευτικό περιβάλλον. Άλλες πάλι, προέρχονται από τις σύγχρονες κοινωνίες μας, διαμορφωμένες από κοινωνικές συμβάσεις και πολιτικές ή θρησκευτικές δομές.

Μαζί, εξετάζουμε πώς όλες αυτές οι πολυπλοκότητες επηρέασαν την πορεία αυτών των σχέσεων και την ιδιωτικότητά τους. Απώτερος σκοπός να κατανοήσει κανείς τη θέση του σώματος, αλλά και τον ρόλο του, μέσα από και μέσα σε αυτές τις ιστορίες: αφηγήματα αντλούμενα από την αραβική μνήμη.

Ο χορογράφος και χορευτής Ali Chahrour, με καταγωγή από τη Βηρυτό, επινοεί μια κινησιολογία απαλλαγμένη από τους δυτικούς κώδικες και πρότυπα, η οποία λειτουργεί ως αντανάκλαση της κουλτούρας του, αλλά και του πολιτικού, κοινωνικού και θρησκευτικού πλαισίου μέσα στο οποίο έχει εξελιχθεί. Σε μια προηγούμενη σειρά παραστάσεων, μία τριλογία με θέμα τον Θάνατο — Fatmeh (2014), Leila’s Death (2015) και May He Rise and Smell the Fragrance (2017) — επικαλείται ταφικές λειτουργίες, συνδυάζοντας την παράδοση με μια αιχμηρή σύγχρονη ματιά. Ακολούθως, ολοκλήρωσε μια δεύτερη σειρά έργων αφιερωμένων στην Αγάπη, ξεκινώντας με το Night (2019), συνεχίζοντας με το Told by My Mother (2021), το The Love Behind My Eyes — που τιμήθηκε με το Βραβείο ZKB στο Zurich Theater Spektakel το 2022 — και ολοκληρώνοντας με το Iza Hawa (2023). Συνδυάζοντας λυρική ποίηση, ακατέργαστο συναίσθημα και σώματα μπλεγμένα, το έργο του Ali Chahrour υφαίνει μια ζωντανή απεικόνιση της ανθρώπινης σύνδεσης. Οι παραστάσεις του έχουν παρουσιαστεί στο Φεστιβάλ της Αβινιόν το 2016, 2018 και 2022, καθώς και σε πολυάριθμα φεστιβάλ παγκοσμίως. Αυτή την περίοδο, ετοιμάζει μια νέα τριλογία με κεντρικό θέμα τον φόβο.

8/6 ΛΕΥ & 11/6 ΛΕΜ Full Moon 60’ // JOSEF NADJ // Γαλλία | France

Χορογραφία: Josef Nadj
Περφόρμερ: Timothé Ballo, Seth Ngaba, Aipeur Foundou, Bi Jean Ronsard Irié, Jean-Paul Mehansio, Sombewendin Marius Sawadogo, Boukson Séré - Josef Nadj
Καλλιτεχνικός Συνεργάτης: Ivan Fatjo
Υπεύθυνος Φωτισμού και Ήχου: Sylvain Blocquaux
Κοστούμια: Paula Dartigues
Μουσική: Fritz Hauser, Famoudou Don Moye & Tatsu Aoki, Art Ensemble Of Chicago, Malachi Favors Maghostut & Tatsu Aoki, Peter Vogel, Christian Wolfarth, Lucas Niggli
Παραγωγή, Διανομή: Bureau Platô Séverine Péan et Mathilde Blatgé
Διοικητική Υποστήριξη: Laura Petit
Εκτελεστική Παραγωγή: Atelier 3+1

Συμπαραγωγή: Montpellier Danse, Le Trident, Scène nationale de Cherbourg, MC 93 Maison de la culture de Seine-Saint-Denis, Bobigny, Charleroi Danse, Le Tropique Atrium, Fort-de France, Théâtre des Salins, Scène nationale de Martigues, Le Théâtre d’Arles

Το Full Moon αποτελεί συνέχεια του προηγούμενου έργου του Josef Nadj, με τίτλο Omma (2020), ενός πρότζεκτ που εξερευνά τις απαρχές του χορού και της κίνησης με αφρικανούς χορευτές. Επτά από τους οκτώ αρχικούς ερμηνευτές ενώνονται εκ νέου εδώ, ωθούμενοι από τον Nadj να διερευνήσουν τις προσωπικές τους ιστορίες, μνήμες και πολιτιστικές ρίζες. Το έργο αντλεί έμπνευση από τις ενέργειες της φύσης και της παράδοσης, επιβεβαιώνοντας την ατομική ταυτότητα των χορευτών. Πέραν από αυτή την ενδοσκόπηση, ο Nadj εμβαθύνει στη μουσική της αφροαμερικανικής

τζαζ, ιδίως από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1980 — μια καθοριστική περίοδος μουσικής και κοινωνικής επανάστασης. Διερευνά την ουσία της, και ειδικότερα τη free jazz, αναζητώντας ένα χορευτικό ιδίωμα που να αντανακλά το πνεύμα της. Το Full Moon αποτίνει φόρο τιμής σε καλλιτέχνες όπως οι Charles Mingus και Cecil Taylor. Ένα ακόμη βασικό στοιχείο είναι η μαριονέτα, ένα επαναλαμβανόμενο σύμβολο στο έργο του Nadj. Γεφυρώνοντας το έμψυχο και το άψυχο, εκφράζει την έννοια της ατέλειας και την ιδέα ότι η δημιουργία παραμένει πάντοτε ανολοκλήρωτη — ανοιχτή απέναντι στο παιχνίδι, τη μεταμόρφωση και το άγνωστο.

Ο Josef Nadj γεννήθηκε στην πόλη Κάνιζα της Σερβίας, σε ουγγρόφωνη οικογένεια. Σπούδασε Καλές Τέχνες στη Βουδαπέστη και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Εκεί μελέτησε τη μιμική τέχνη, το Τάι Τσι, τον χορό Butoh, και τον σύγχρονο χορό στο πλευρό καταξιωμένων καλλιτεχνών όπως οι Sidonie Rochon και François Verret. Χορογράφος, χορευτής, εικαστικός και φωτογράφος, ο Nadj συνδυάζει διαφορετικές τέχνες, δημιουργώντας μια ποιητική και διερευνητική οπτική της ανθρώπινης ύπαρξης. Από την εμβληματική του χορογραφία με τίτλο Canard Pékinois (1987), τα έργα του συνδυάζουν καλλιτεχνική αρτιότητα και ελευθερία, εμπνευσμένα από την ευρωπαϊκή ιστορία και λογοτεχνία (Μπέκετ, Κάφκα, Μισσώ), καθώς και από συνεργασίες με μουσικούς και εικαστικούς. Από το 1995 έως το 2016 διηύθυνε το Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο της Ορλεάνης και στη συνέχεια ίδρυσε το Atelier 3+1 στο Παρίσι, επιθυμώντας να δώσει περισσότερο χώρο στην εικαστική του πρακτική. Ιππότης και αργότερα Αξιωματικός του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων, έχει δημιουργήσει πάνω από τριάντα έργα που έχουν περιοδεύσει σε σχεδόν 50 χώρες. Πρόσφατα έργα του όπως Mnémosyne, OMMA και Full Moon επιβεβαιώνουν τη δέσμευσή του στην τέχνη του χορού και τη διεπιστημονική αναζήτηση.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

Διοργάνωση: Υφυπουργείο Πολιτισμού - Τμήμα Σύγχρονου Πολιτισμού, Θέατρο Ριάλτο

Σε συνεργασία: Δήμο Λεμεσού

Χορηγοί Επικοινωνίας: Ο Φιλελεύθερος, ΡΙΚ, Russian radio Cyprus, Lenta Cyprus και Radio Monte Carlo.

Τεχνική Υποστήριξη: Event Pro

Στηρίζουν: Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας, Νέα Κίνηση Χορού Κύπρου, Εφημερίδα Λεμεσός, Limassol Today, Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης Λεμεσού, Vestnik Kipra, Social et. Al.

Τιμή: €8 (€30 για όλες οι παραστάσεις)
E-ticket: www.rialto.com.cy

Ταμείο: 77 77 77 45 (Δευτέρα – Παρασκευή 10:00 -15:00)

*Ελεύθερη είσοδος για μαθητές, φοιτητές, στρατιώτες, συνταξιούχους ΑΜΕΑ και επαγγελματίες χορού.